Darwin, Wild Wild Kimberley & Broome

Na negen dagen in de wildernis getoerd te hebben zonder enige luxe en internet- en telefoonmogelijkheid zitten we nu eindelijk in Broome in onze camper met WiFi!

Vanaf Sydney hebben we onwijs veel meegemaakt.Op 23 april vlogen we van Sydney naar Darwin, het uiterste tropische noorden van Oz, na een heerlijk avondje stappen op Flinders Street en Oxford Street. Aangekomen in Darwin werd meteen duidelijk dat het klimaat daar heel anders is dan in Sydney. Hot hot hot!! Het was 34 graden en geen wolkje te zien. Dat was even een klap in het gezicht. Snel de vesten in de rugzakken gedaan, afritsbroeken afgeritst en in een taxi naar het resort waar we één nacht zouden slapen.

Darwin zelf stelt niet heel veel voor. Het stadje ligt aan zee maar overal staan hekken om de croc’s tegen te houden. Het deed ons erg aan Alice Springs denken. Omdat het paasweekend was, waren ook nog eens alle winkels dicht.Het blijkt echt een opstapplaats voor tours richting Kakadu en The Kimberley te zijn. Daardoor zijn er erg veel backpackers. Snel dus wat boodschappen gedaan, ’s avonds kip en noodles op de barbie gegrild die voor ons huisje stond en daarna vroeg in bed; we zouden om half zeven ’s ochtends opgehaald worden voor de tour naar Broome.

Om kwart voor zeven de volgende ochtend stond de tourbus (eigenlijk tourvrachtwagen) voor het resort. Nadat we de tassen achterin hadden gelegd, de rest van de groep hadden opgehaald en onszelf hadden ingecheckt in het kantoortje van Adventure Tours, kon de rit richting Broome beginnen. Vanuit Darwin vertrokken we over de Stuart Highway naar het zuiden om bij Katherine de Victoria Highway naar het westen te nemen.

Eind van de middag kwamen we bij Nitmiluk national park (Katherin Gorge) aan net voordat de zon onder was. De klim naar boven en het mooie uitzicht waren super! Hierna reden we naar het kamp waar we de eerste nacht zouden doorbrengen. Nadat alles uitgeladen was, het vuur aangemaakt, de tenten waren verdeeld en het kookgerei uitgepakt was, bleek dat Adam, de tourguide, ons naar het verkeerde kamp had geloodst! Aangezien wij de enige ‘sterke’ mannen in de groep zijn en dus de tassen in en uit de bus moesten laden, kon dit allemaal nog een keer gebeuren. Compleet bezweet en afgepeigerd kwamen we bij het tweede goede kamp aan. Na een biertje bij het kampvuur snel naar bed. Natuurlijk nog even de prachtige sterrenhemel bewonderd. Voor het eerst het zuiderkruis gezien!

De volgende ochtend werden we vroeg (kwart over vijf) wakker omdat de zon al opkwam. Na het ontbijt zijn we via het plaatsje Katherine de Victoria Highway opgereden tot na ongeveer 300 km onze eerste stop kwam, Timber Creek. Dit plaatsje kreeg zijn naam doordat de eerste boot van de kolonisten die rond 1820 de Victoria river afvoer op zoek naar nieuwe mogelijkheden, kapot sloeg en gerepareerd moest worden. Sir Gregory, de ‘explorer’ besloot een zijrivier van de Victoria rivier op te varen en zag daar flink veel hout – timber – om de boot te repareren. Zodoende, Timber Creek. Deze tijd stelt het plaatsje weinig voor en is het niet meer dan een welverdiende stop onderweg in dit hete klimaat.

Na Timber Creek zijn we een wandeling gaan maken in Gregory National Park, vernoemd naar de eerder genoemde Sir Gregory. Een flink hete tocht naar een uitzichtpunt met een prachtig uitzicht op de Victoria Rivier. Veel foto’s gemaakt maar ook veel water gedronken. Met deze temperaturen moet je echt oppassen en flink veel water drinken. Na de wandeling reden we de grens over van Western Australia en moesten we langs een ‘Quaratine Checkpoint’. Al het fruit en groente dat vanuit het Nothern Territory was meegenomen, moest ingeleverd worden want er zouden fruitvliegjes en insecten mee kunnen komen. In onze ogen een belachelijke maatregel binnen hetzelfde land want beessies komen er toch wel in, maar ze nemen het hier heel serieus.

Na een lange, lange rit kwamen we eindelijk aan bij Lake Argyle en de plek waar we zouden overnachten. Dat bleek een prachtig resort te zijn met het allermooiste zwembad waar we ooit in gezwommen hadden. Met de ondergaande zon glanzend op de bergen en uitzicht over het meer is zwemmen in een zwembad wel echt heel gaaf.

De volgende ochtend werden we wakker met het geluid van vogels en het zicht van de opkomende zon. Heerlijk. Nadat het kamp weer was afgebroken werden we verrast met een boottocht over Lake Argyle. Dit is het grootste ‘man made’ meer van Australie. Aan de shores leven ‘rock wallabies’ en die hebben we ook gezien. Kleine kangoeroes die in de rotsen aan het meer leven. Na het tochtje konden we zwemmen en duiken in het meer vanaf een hoge klif. Dat was echt zo cool!!! Erg welkom na alweer een zweterige, warme ochtend.

Daarna reden we door via Kununarra naar El Questro, een ‘cattle station’ van 60 km breed en 80 km lang. De enige weg er naar toe is een afsplitsing van de Gibb River Road, een dirt road, en dus alleen met 4WD te bereiken. Het gebied wordt doorkruist door twee rivieren. Wij stonden op de Township, het centrale punt van het gebied waar je kan overnachten, douchen en zwemmen in de Pentecost river. De dag dat we aankwamen stond in het teken van het kamp opbouwen, eten maken en verder relaxen. Omdat onze bus gelijk aan de rivier stond, konden we lekker zwemmen. Dat was erg fijn na zo’n hete busrit. Met Jenna hadden we afgesproken allebei onze baard te laten staan totdat we in Broome waren aangekomen. Zij had namelijk geen kam bij zich en dus kon zij haar haar ook pas daar kammen. Die avond was onze eerste echte leuke avond. Met de hele groep Sjepong gedaan, een alcoholkampvuurspel dat wij nog niet kende. Eindelijk de mensen wat beter leren kennen.

Die ochtend werd het kamp wakker gefloten door de vogels. De ‘lachende’ Kukaburra zorgde er rond kwart over vijf voor dat iedereen uit z’n tent kwam. Die dag hebben we twee wandelingen gemaakt. De eerste ging door Amalia Gorge. Een supermooie hike een kloof in, over rotsen klimmen, door de bedding van een riviertje om aan het einde uit te komen bij een door rotsen omgringd meer met een grote waterval. Het leek zo uit een vakantiefolder te komen. Wat een prachtig stukje Australie. We voelden ons allebei weer een kind!!
Terug aangekomen op het kwamp weer gegeten en dit keer vroeg in bed; we waren allebei erg moe.

De vogende dag gingen we naar Zebedee springs. Deze bestaan uit thermische meertjes omgeven door een dichte begroeiing van palmbomen. Ook hier warm thermisch water. Gelijk daarna stond Champagne springs op het programma. Een lange wandeling naar de bron van een zijriviertje van de Pentecoste river. Vanwege de overstromingen van het regenseizoen was het pad alleen maar tot de heft te bewandelen. Vanwege de grote hitte en onze vermoeidheid besloten wij vlak voor de helft al terug te gaan. We waren bijna door onze twee liter water heen en het pad was erg lastig te hiken. Veel rotsen en weinig schaduw. Terug aangekomen in het kamp waren wij de enigen en konden we lekker relaxen en zijn we in de rivier gaan zonnen. Heel fijn.

Aan het einde van de middag hadden wij samen met Jenna een helicoptervlucht over El Questro. Voor het eerst in een helicopter!!! Dat was echt gaaf. Waanzinnig om te zien hoe ongelooflijk groot en leeg The Kimberley is. Zo ver je aan alle kanten kon kijken zag je alleen maar heuvels, bush, bergen, riviertjes en....leegte. Onwijs onwijs cool.

De volgende dag zijn we vroeg in de ochtend vertrokken uit El Questro want er stond een vlucht met een klein vliegtuigje over Lake Argyle en de Bungle Bungles op het programma. Aangekomen bij Kununarra Airport gingen we met Jenna en Emma het vliegtuig in om in twee uur heen en weer te vliegen. En weer een super ervaring erbij. We vlogen over Lake Argyle en het resort waar we geslapen hadden. En daarna over de Bungle Bungles in Purnululu National Park. De Bungels is een uitgesleten rotsformatie in de vorm van een bijenkorf. Om die reden is het ook het mooist om dit vanuit de lucht te bekijken. Wat een waanzinnig apart landschap. Veel foto’s gemaakt en twee boeken gekocht als herinnering.
Na de hete lunch gingen we naar Wyndham om daar te overnachten.

De volgende dag was een lange rijdag naar het westen. Het bleek dat we het kamp waar we zouden overnachten niet voor zonsondergang zouden halen....dus Adam reed simpel de bus de bush in, een paar struiken door en zei “hier gaan we slapen”. Iedereen was perplex maar wat onwijs gaaf om midden in de outback in een bushcamp te slapen.

De dag erna begon de rit naar Cape Leveque. Vlak voor Broome gingen we vanaf de highway de weg naar het noorden in. Cape Leveque is het noordelijkste puntje van de kaap bij Broome. De weg zou nog 200 km zijn waarvan 100 km dirt road. Aangezien we allemaal vies, zweterig, ongewassen en behoorlijk gaar en moe waren, was dit best een zware opgave. Het hobbelde, schokte, stootte en schoof aan alle kanten. Ook moesten we maar liefst drie keer stoppen omdat Adam problemen met de truck had.

Dat de rit het meer dan waard was, bleek toen we op de camping van Cape Leveque aankwamen. Een onwijs mooie plek boven op de kliffen van het strand van de westbaai met uitzicht op de Indische Oceaan. Eindelijk, de zee!! Het strand was supermooi. Spierwit met rooie rotsen en kliffen zoals je dat alleen in Oz hebt. Een strak donkerblauwe lucht en een warm zonnetje maakten het helemaal heel fijn. Het zeewater was ook erg warm dus daar liep je zo in. Gelukkig had Adam verder niets meer op de planning dus we hadden een relaxte middag. Later kwamen de Ierse meiden en Jenna en Emma ook.

Die avond was onze laatste avond en dus hilarisch. Onderweg naar Cape Leveque was er door iedereen flink veel wijn en bier ingeslagen bij Roebuck Plains Roadhouse zodat we een leuke avond zouden hebben. Nadat Jenna en wij stoofpot hadden gemaakt en daarna ook de boel hadden afgewassen ging de muziek aan en genoten we van een zonsondergang boven zee vanaf onze eigen spot!! Daarna een leuke avond gehad met veel verhalen, G’day Bruce, Concentration en.....Sjepong!!!

Gek genoeg werden we wakker zonder kater. En omdat we dat al acht dagen deden, stonden we ook nu op met zonsopgang. Dat was dus rond kwart over vijf, half zes. Zodra de zon op is, is het snikheet en dus was het tijd voor een ochtendduik in zee. Fijn om zo wakker te worden. Ook nu hadden we geen plannen en dus voor het eerst geen haast. Iedereen vond het fijn om op deze manier de laatste tourdag relaxt te starten. De meesten bleven op het kamp om rustig te ontbijten en de spullen weer in te pakken. Om half tien reden we naar de oostbaai van Cape Leveque om daar de hatchery te bekijken. Hier stond een aantal tanks waarin Barramundi, Clown Fish en bepaalde koraalsoorten en Cucumbers gekweekt werden. Snel door naar de volgende spot waar we al weer lunch zouden hebben. Dit was Beardy Beach, een drooggelegde Aboriginal community waarvan Adam de kerk erg de moeite waard vond om te bezichtigen.Na groepsfoto’s snel naar Broome...naar ons hotel!! Wat waren we vies, stoffig, zweterig, stinkerig...laat staan de kleding! Allebei douchen, en onze baarden van negen dagen EINDELIJK afgeschoren. We waren weer tien jaar jonger.

Die avond met de hele groep een etentje in Broome. Wat grappig om iedereen schoon en fris te zien en de meiden helemaal opgemaakt.

Na een heerlijke nacht in een echt bed hebben we vanmorgen onze camper opgehaald en staan we nu een extra dag in Broome om alles in te richten en nog even te wennen aan het feit dat we weer in civilisation zijn. Morgenochtend vroeg vertrekken we richting Eighty Mile Beach om daar een nachtje aan het mooie strand te slapen.