Monkey Mia & Kalbarri

De afgelopen dagen hadden we nauwelijks internet en was het bijna onmogelijk de blog bij te werken. In de grote stad Perth waar we nu zitten hebben we eindelijk weer alle stadse gemakken en kunnen we ff rustig aan doen om alles bij te werken...Hier dus het eerste deel van ons laatste verslag van de reis.

De dag na aankomst in Denham zijn we lekker een relax dagje gaan doen. Rustig uitgeslapen en ontbeten met een grote bak muesli en fruit.

Daarna zijn met de camper richting Monkey Mia gereden. Ongeveer 25 km naar het oosten van Shark Bay. Het is een National Park, dus ook voor Monkey Mia moesten we een entree betalen. Daarmee zorgen ze onder andere voor een goed beheer van het park. Wij waren er rond 1 uur, en het was lekker rustig. De befaamde dolfijnen feeding was om 8 uur in de ochtend al geweest en dus zijn de meeste touristen weer weg of andere dingen aan het doen. We hebben er een echte stranddag van gemaakt. En zowaar hebben we dolfijnen op nog geen 10 meter afstand zien zwemmen. Dus daar hadden we gelukkig geen geplande feeding voor nodig. Nog wat gebabbeld met een oudere vrouw uit de UK. Weer even later kwam er een reusachtige pelikaan heel relaxed voorbij zwemmen en zagen we zelfs het kopje van een zeeschildpad boven water komen. Een onwijs lekkere en geslaagde dag met veel beessies dus.

Terug in de camper lekker aan de rode wijn op het park en steaks in de pan gedaan. Toen we stonden te koken kwamen we in contact met een Nederlands meisje die daar met haar nichtje was. Na het eten zijn we gaan borrelen met hen bij de camping kitchen en daarbij vergezeld door 2 duitse jongens en hun duitse vriendin. Het werd half 1 en heel gezellig.

De dag erna een houten kop allebei, maar wel weer een rij-dag, dus vroeg eruit, FB-adres op een briefie onder een steen naast de camper van de nederlandse meiden en rijden maar. Een tank volgooien is trouwens ook geen pretje meer. Iedere 400 km gaat er ongeveer 95 dollar in, en dus nu ook weer. Na een lange en vermoeiende rit kwamen we rond half 1 in de middag aan in Kalbarri, een klein rustig paatsje aan zee. Nadat we het kamp hadden opgezet op een Top Tourist campsite en zelfs een onwijs goeie en rustige spot – tussen de bomen op een eigen veldje – zijn we Kalbarri nog even gaan winkelen. Het plaatsje is heel rustig, klein en heel schilderachtig. De Muchison rivier komt uit in zee en precies op die plek is het gebouwd. Dat geeft een spectaculair uitzicht op zee en de golven die breken waar de rivier uitkomt. Nog even op het strand gelegen, het was erg warm, en ’s avonds heel vroeg naar bed.

De volgende ochtend werden we allebei heel uitgerust wakker en waren we klaar om Kalbarri National Park in te gaan. Na 27 km dirt road en natuurlijk $ 11,00 entree stonden we bij de eerste stop, Nature’s Window en The Loop. The loop is een hike van acht kilometer die de hele gorge rondgaat waar de Muchison rivier doorloopt. We liepen gelijk het pad op en kwamen tot de ontdekking dat eigenlijk geen van de overige touristen de moeite neemt om deze hike te lopen. Perfect dus!! Veel mooie foto’s gemaakt van de rotsen, de rivier en de kangaroes die we tegenkwamen. Wel jammer van dat Duitse stel dat ongeveer gelijk met ons opliep.

Drie uur later kwamen we aan op het beginpunt van de hike, Nature’s Window. Dit is een rots bestaande uit allerlei laagjes waarvan het midden is weggesleten (?). Hierdoor is een gat ontstaan dat net een raam lijkt. Dat geeft een spectaculair uitzicht op de rivier beneden. Gelukkig waren we net op een moment dat er geen enkele andere tourist was. We hadden de plek even voor onszelf wat heel fijn was. We zijn in Nature’s Window gaan zitten en genoten van het uitzicht.

Na flink veel foto’s liepen we terug naar de camper en reden door naar het tweede punt, Z-Bend. Dit is een lookout over de rivier waarbij de rivier in een stijl stuk van het dal een scherpe bocht maakt. De lookout was prachtig, hoewel die van Karijini spectaculairder waren. Ook hier hadden we het geluk even op een moment te komen dat de andere touristen net weg gingen. En werden we ook nog beloond met weghoppende kangaroo’s. Een mamma met haar kleintje. Ze bleven even poseren, wel zo fijn. Hierna namen we de dirt road terug uit het park naar de campsite om daar een late lunch (het was half drie) te nemen. Een supermooie dag in het park.

De dag erna weer op weg. Richting de pinacles even ten noorden van Perth om daarna door te rijden naar Fremantle.