Saigon en Cu Chi tunnels

Geplaatst op 10/3/2010 om 10:32 AM
Na onze laatste dag op Whale Island zijn we in de middag met een busje in ruim twee uur op het station van Nha Trang afgezet. Terug in het drukke Aziatische leven na ons paradijselijke eiland. Het station was meteen een hele ervaring. Hele vieze wc's, een vieze wachtruimte en een winkeltje waar de prijzen werden bepaald aan de hand van het geld dat je zelf in je handen had. Natuurlijk alles in het Vietnamees dus het was voor ons maar raden of de trein die kwam de onze was en op welk perron we moesten gaan staan.

Uiteindelijk kwam na een aantal uur onze trein om half negen, en vertrok naar Saigon voor een tocht waarvan we dachten dat hij twaalf uur zou duren. Het station had maar één perron. Om bij de andere sporen te komen moesten we dus letterlijk over het spoor lopen. In de trein hadden we een coupe met een jong Vietnamees gezinnetje. Gelukkig hadden we onze eigen slaaphoezen mee want buiten de wc's in de trein was ook de coupe enorm vies. Wel positief, we hadden ons geen betere reisgenoten kunnen bedenken. Na een half uur gingen ze liggen en slapen en werden pas weer wakker bij Saigon. We konden gelijk onze nieuw geleerde Vietnamese woorden testen door een soort van conversatie met ze aan te gaan. Helaas konden zij geen Engels dus na eet smakelijk, hallo, tot ziens, benzinepomp, winkel en uitgang (!) waren we wel uitgepraat.

Midden in de nacht deed de 'conductrice' de deur van onze slaapcoupe open en gilde iets als Saigon en wees naar de deur. Het was toen kwart voor vier en we waren er al. Midden in de nacht op een station in een onwijs grote stad. Dat was wel een ervaring.
Buiten het station zijn we meteen een klaarstaande taxi ingeloodst, want de trein stroomde leeg en dat is handel voor de chauffeurs.

Om kwart over 4 stonden we voor ons hotel. Veel te vroeg, want inchecken was pas vanaf 12 uur. Gelukkig konden we een tijdelijke kamer krijgen. Na nog een paar uurtjes bijgeslapen te hebben gingen we de stad verkennen. En wat een verschil met Hanoi. Saigon is echt al een westerse stad (aan het worden). De mensen spreken meer Engels, de winkels zijn al echt gewoon winkels zoals wij ze kennen en het verkeer is veel rustiger en beter geregeld. Het is duidelijk dat hier het kapitalisme al een tijdje aanwezig is.

Vandaag zijn we met een privé tourguide naar Cu Chi gegaan ten noorden van Saigon op het platteland om daar de oude Vietcong tunnels te bekijken. Een stuk van de tunnels is opengesteld, iets verbreed en bloot gelegd en is een park geworden waar een uitleg gegeven wordt van de tijd van de Vietnam oorlog. Heel leerzaam en interessant om te zien hoe ze de Amerikanen steeds weer te slim af waren. Aan het einde van de tour door een 40 meter echte tunnel gekropen wat een aardig claustrofobische ervaring was. En dan te bedenken dat de totale lengte van de tunnels 200 kilometer is waarin alles werd gedaan, zoals eten, wonen, slapen en zelfs een operatiebunker die twee meter onder de grond lag.

Morgen gaan we voor onze laatste tour twee dagen de Mekong delta in om daar het leven op de rivier te bekijken. Ook weer heel benieuwd hoe het daar is en wat we daar allemaal gaan zien.

Straks nog een happie eten zoeken in de buurt.
Het is hier trouwens flink heet, elke dag wel zo'n 35 graden, stoffig en benauwd. Dus we sloffen inmiddels op de zelfde snelheid als de Vietnamezen de straten door.